இந்தியாவைப் பிரிது பாகிஸ்தானை உருவாக்குதல் உள்ளிட்ட தெற்காசியாவின் ஒவ்வொரு பகுதியிலும் பிளவுகள் முறையாக உருவாக்கப்பட்டன. புத்திசாலித்தனமான சிங்கள தலைவர்கள் இதைப் புரிந்துகொண்டு 1926 இல் கூட்டாட்சித் தீர்வை முன்மொழிந்தனர், ஆனால் தமிழ்ர்கள் அதை ஏற்கவில்லை. 2014 இல் வெளியிடப்பட்ட மகேந்திர பிரசாத் சிங், வீணா குக்ரேஜா எழுதிய 'தெற்காசியாவில் கூட்டாட்சி' என்ற புத்தகத்தை படிக்கவும். கூட்டாட்சி அரசியல் தீர்வு விவாதங்கள் இலங்கையின் சுதந்திரத்திற்கு பிந்தைய அரசை விட பழையவை. கூட்டாட்சி 1926 முதல் இலங்கையில் தீவிரமாக விவாதிக்கப்பட்டது.
எனது தந்தை எஸ் ஜே வி செல்வநாயக்கத்தின் தனிப்பட்ட செயலாளராக இருந்தார். பிரபாகரன் உட்பட உங்களில் பெரும்பாலோரை விட எனக்கு தமிழ் அரசியல் பற்றி நிறைய தெளிவும் அறிவும் உள்ளது. திரு செல்வநாயகம் அவா்களின் உடல்நிலை சரியில்லாமல் தலைவராக செயல்பட முடியாதபோது, எனது தந்தை ஒரு அனுபவமிக்க தலைவரை நியமிக்குமாறு கேட்டுக்கொண்டார், ஆனால் தநதை செல்வா அதை மறுத்துவிட்டார். அவர் 'கட்சி புதிய தலைவரை நியமிக்கட்டும்' என்றார்.
இதற்கிடையில், இந்திய உளவுத்துறை ஏற்கனவே கட்சி உறுப்பினர்களில் பெரும்பாலோரை மூளை கழுவி, RAW வின் கைப்பாவை 'அப்பப்பிள்ளை அமிர்தலிங்கம்' தமிழரின் தலைமையை ஏற்றுக்கொள்வதை உறுதிசெய்தது. இந்த பேரழிவு அப்போது தொடங்கி ஆயிரக்கணக்கான உயிர்களைப் பறித்தது. இதற்கு மாறாக, சிங்கப்பூர் மறைந்த பிரதமர் சரியான தலைவரை நியமித்து, ஏதேனும் தவறு நடந்தால் அவர் தனது கல்லறையிலிருந்து வெளியே வருவார் என்றார்.
ஆபிரிக்க அமெரிக்க மக்களின் உரிமைகள் இயக்கம் பற்றி தமிழர்கள் படிக்க வேண்டும். பாகுபாடு, அகிம்சை மற்றும் சுதந்திரம் பற்றி இவர்கள் அறிவூட்டுவார்கள். ஆப்பிரிக்க அமெரிக்கர்கள் அடிமைகளாக இருந்தனர், இவர்கர்களுக்கு 1965 இல் மட்டுமே வாக்களிக்கும் உரிமை கிடைத்தது. வெள்ளைநிற அமெரிக்கர்கள் ஆப்பிரிக்க அமெரிக்கர்களை பாகுபாடு காட்டினர். ஆபிரிக்க அமெரிக்கா்களுக்கு மட்டும் தனி பள்ளிகள், பேருந்துகள், கடற்கரைகள், தியேட்டர்களை உருவாக்கினர். ஆப்பிரிக்க அமெரிக்கர்கள் போன்று தமிழர்களுக்கு தனி பள்ளிகள், பேருந்துகள், கடற்கரைகள், தியேட்டர்கள் உருவாக்கப்பட்டவையா சிங்கள மக்களால்?
MLK ஜூனியரின் 'எனக்கு ஒரு கனவு இருக்கிறது' பேச்சுக்குப் பிறகு; ஒரு நிருபர் ஆபிரிக்க அமெரிக்க உரிமைகள் இயக்கத் தலைவரிடம் கேட்டார் "எனக்கு ஒரு கனவு இருக்கிறது" என்ற பேச்சு காரணமாகத்தான் இது ஒரு வெற்றிகரமான கூட்டம் என கருதுகின்றீர்களா என்று. அதற்கு அந்த தலைவர் சொன்னார் "இது ஒரு வெற்றிகரமான கூட்டம், ஏனென்றால் இன்று ஒருவா் கூட இறக்கவில்லை, அத்துடன் MLK ஜூனியரின் சிறந்த உரை, அதைப் பற்றிய எந்த சந்தேகமும் இல்லை."
இரண்டாவது வாய்ப்பு 1987 இல் இந்திய-இலங்கை ஒப்பந்தம் மூலம் பிறந்தது, ஆனால் தமிழர்கள் அதை ஏற்ககவில்லை. இந்த ஒப்பந்தமானது இலங்கை அரசியலமைப்பின் பதின்மூன்றாவது திருத்தம், மற்றும் 1987 ஆம் ஆண்டு மாகாண சபைகளின் சட்டத்தை செயல்படுத்துவதன் மூலம் இலங்கை உள்நாட்டுப் போரைத் தீர்க்கும் என்று எதிர்பார்க்கப்பட்டது. ஒப்பந்தத்தின் விதிமுறைகளின் படி இலங்கை அரசு அதிகாரப் பகிர்வுக்கு ஒப்புக் கொண்டது, துருப்புக்கள் திரும்பப் பெறப்பட வேண்டும், தமிழ் கிளர்ச்சியாளர்கள் தங்கள் ஆயுதங்களை ஒப்படைக்க வேண்டும் என்ற நிபந்தனைகள் முன்வைக்கப்பட்டன. ஆனால் புலிகள் அதை ஏற்கவில்லை.
மூன்றாவது வாய்ப்பு 2002-3 இல் எட்டியது. சமாதான முன்னெடுப்புகளுக்கு நோர்வே உதவியாளராக இருந்து இலங்கை கண்காணிப்பு பணிக்கு தலைமை தாங்கியது. இலங்கை அரசாங்கமும் விடுதலைப் புலிகளின் பேச்சுவார்த்தையாளர்களும் சமாதானப் பேச்சுவார்த்தைகளைத் தொடங்கினர், கிட்டத்தட்ட 20 ஆண்டுகால உள்நாட்டுப் போரை முடிவுக்கு கொண்டுவருவதை நோக்கமாகக் கொண்டு இது ஆரம்பிக்கப்பட்டது. 2003 இல் 64,000 க்கும் அதிகமானோர் உயிரிழந்தனர். ஒரு தமிழ் தாயகத்திற்கு சலுகைகளை வழங்குவதாக அரசாங்கம் சுட்டிக்காட்டியது. எல்.ரீ.ரீ.ஈ பல நாடுகளில் பயங்கரவாதிகள் என்று தடை செய்யப்பட்டது, இந்த பேச்சு வார்த்தை அவர்களின் உருவத்தை ஒரு அரசியல் அமைப்பாக மாற்றுவதற்கான வாய்ப்பாகும். பிரதம மந்திரி ரணில் விக்ரமசிங்க, மருத்துவப் பொருட்களுக்கான முற்றுகையை நீக்கி, மூலோபாய சாலையைத் திறந்து கொழும்பிலிருந்து யாழ்ப்பாணம் வரை போக்குவரத்தை ஆரம்பித்தார். இதன் விளைவாக கிட்டத்தட்ட 20 ஆண்டுகளுக்குப் பின் நாடு மீண்டும் ஒன்றிணைந்தது.
பாதுகாப்பு செயலாளர் கோட்டபய ராஜபக்ஷ, யுத்த நிறுத்தத்தை முறித்துக் கொண்டதற்கு புலிகள் மீது அப்பட்டமாகக் குற்றம் சாட்டினார், டிசம்பர் 30 அன்று சண்டே அப்சர்வரிடம் இந்த யுத்த நிறுத்தம் காகிதத்தில் மட்டுமே இருந்தது, அது "ஒரு நகைச்சுவையானது" என்று கூறினார். மஹிந்த ராஜபக்ஷ ஜனாதிபதியான பின், எல்.ரீ.ரீ.ஈ பல தடவைகள் யுத்த நிறுத்தத்தை மீறியது, எல்.ரீ.ரீ.ஈ என்ன செய்தது என்பது அனைவருக்கும் தெரியும், அவர்கள் ஒருபோதும் சமாதானத்தை நாடவில்லை. போர்நிறுத்தக் காலத்தில் தங்கள் இராணுவத்தைப் பலப்படுத்திக்கொண்டனர். சமாதானப் பேச்சுவார்த்தைகளை தீவிரமாக எடுத்துக் கொள்ளுமாறு நான் தமிழ் புலம்பெயர்ந்தோர் மற்றும் விடுதலைப் புலிகளின் தலைவர்களுக்கு கடிதங்கள் எழுதியிருந்தேன், ஆனால் அவர்கள் பதிலளிக்கவில்லை. விடுதலைப் புலிகளும் புலம்பெயர் தலைவர்களும் இந்த பொன்னான வாய்ப்பைப் பயன்படுத்தத் தவறிவிட்டனர்.
இவர்கள் அதிகாரப் பகிர்வையோ அல்லது தனி நாட்டை அடைவதுக்குரிய புத்திசாலிகள் அல்ல, இல்லையெனில் அவர்கள் என்னைப் போன்றவர்களைப் புறக்கணித்திருக்க மாட்டார்கள், புது டில்லி தமிழ் இளைஞர்களை பயங்கரவாதிகளாக மாற்றுவதன் மூலம் இலங்கையை வேண்டுமென்றே அழித்தது. இலங்கைக்கு சுதந்திரம் கிடைத்தபோது இலங்கை ஆசியாவின் இரண்டாவது வளர்சியடைந்த நாடடக இருந்தது. இப்பொழுது இலங்கை வளர்ச்சியின் அடிப்படையில் ஆசியாவில் எங்கே உள்ளது? சுதந்திரத்திற்குப் பின் இலங்கை இந்தியாவின் தலைமையில் பின்நோக்கியே சென்றுள்ளது.
இந்தியப் பெருங்கடலில் கால் பதிக்க தமிழ் புலம்பெயர்ந்தோர், புலிகள் வழியாக மேற்கு நாடுகள் கடுமையான உத்திகளை மேற்கொண்டன. உள்ளூர் மற்றும் புலம்பெயர் தமிழ் தலைவர்களால் ஒரு கூட்டத்திற்கு கூட நான் அழைக்கப்படவில்லை. என்னைப் பொறுத்தவரை தமிழர்களுக்கு என்ன வருகிறது என்பது தெளிவாகத் தெரிந்தது. இந்திய-இலங்கை ஒப்பந்தம் செயல்படக்கூடாது என்பதை உறுதிப்படுத்த மேற்கு நாடுகள் ஏராளமான ஈடுபாடுகளை மேற்கொண்டிருந்தன. இஸ்ரேல் மூலமாக மத்திய கிழக்கைக் கட்டுப்படுத்துவதுபோல், சீனாவையும் இந்தியாவையும் கட்டுப்படுத்த இந்தியப் பெருங்கடலில் ஒரு பிரதிநிதியை மேற்குலகம் விரும்பியது. இதற்காக புலிகளைை தன்வசமாக்கியது புலம்பெயர் தமிழர் ஊடாக. இருப்பினும், சீனாவை இந்தியப் பெருங்கடலில் கொண்டு வருவதன் மூலம் மேற்கின் மூலோபாயத்தை நான் முறியடித்துவிட்டேன். 2008 ஆம் ஆண்டில், ஆஸ்திரேலிய அரசாங்கம் எனது குடியுரிமையை நீக்கியது, ஆஸ்திரேலிய பழங்குடியின மக்களின் கஷ்டங்களைப் பற்றி நான் விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்தியபோது என்னை ஒரு சட்டவிரோதமாக குடியேறியவர் என்று அதிர்ச்சிக்குள்ளாக்கியது. தமிழ் தலைவர்கள் உட்பட தமிழர்களிடமிருந்து எனக்கு எந்தவொரு உதவியும் கிடைக்கவில்லை. சில ஆஸ்திரேலியர்கள் என்னுடன் நின்று, சர்வதேச சமூகத்தை அணுக தீவிரமான போராடினார்கள். ஒரு தமிழர் கூட உண்மையைச் சொல்ல முன்வரவில்லை. நான் சர்வதேச சமூகத்தை அணுகியபோது, விளக்கம் அல்லது மன்னிப்பு கேட்காமல் ஆஸ்திரேலிய அரசாங்கம் எனது குடியுரிமையை மீண்டும் அனுமதித்தது.
2003 அமைதி ஒப்பந்தத்தை தீவிரமாக பரிசீலிக்க நான் புலிகள் மற்றும் புலம்பெயர் தலைவர்களை ஊக்கிவித்தேன், ஆனால் தமிழ் தலைவர்கள் எனது கடிதங்களுக்கு பதிலளிக்கவில்லை. என்னைப் போன்ற தமிழர்களைப் புரிந்து கொள்ளவும், மதிக்கவும் அவர்களுக்கு அறிவு இருந்திருந்தால், பல தசாப்தங்களாக நடைபெற்ற மிருகத்தனமான உள்நாட்டுப் போருக்குப் பிறகு தமிழர்கள் ஏதாவது ஒன்றைச் சாதித்திருக்கலாம். தமிழர்கள் என்னை முற்றிலுமாக புறக்கணித்ததால், தமிழர்கள் தங்கள் திட்டத்தை முற்றிலுமாக இழந்துவிட்டார்கள் என்றும், வெளிநாட்டு சக்திகள் தமிழர்களைப் பயன்படுத்தி தமது யுத்தத்தை தொடர்கின்றார்கள் என்றும் ஒரு முடிவுக்கு வந்தேன். இலங்கையில் சீனாவின் மென்மையான சக்தியை விரிவுபடுத்துவதற்கு புலிகளை அகற்றுவது எவ்வளவு முக்கியம் என்பதை சீன கம்யூனிஸ்ட் கட்சிக்கு விரைவாக அறிவித்தேன்.
சீனாவின் வர்த்தகம் மற்றும் எண்ணெய் விநியோகத்தை பாதுகாக்க இலங்கை எவ்வளவு முக்கியமானது என்பதையும் நான் விளக்கினேன். மிருகத்தனமான உள்நாட்டு யுத்தத்தை முடிவுக்குக் கொண்டுவர இலங்கை சீனாவை அணுகினால், இலங்கையில் இரக்கமற்ற பயங்கரவாதத்தை ஒழிப்பதற்கான உங்கள் தேவைகளுக்கு இணங்க மேற்குலகமும், இந்தியாவும் உங்கள் காலடியில் விழும் என்று ஆஸ்திரேலியாவில் உள்ள இலங்கை உயர் ஸ்தானிகருக்கு விரிவாக எழுதினேன். இதனைத் தொடந்து ஆஸ்திரேலியாவில் குடியுரிமையை இல்லாத ஒரு எழுத்தாளர் என்ற எனது கஷ்டங்களை தமிழர்கள் புறக்கணித்ததிலிருந்து 12 மாதங்களுக்குள் புலிகள் ஒழிகப்பட்டார்கள். தமிழர்களின் அறியாமையால் அவர்கள் வெற்றுக் கைகளுடன் முடிந்துவிட்டார்கள். தமிழர்கள் தங்கள் சொந்த புத்திஜீவிகளை வெறுக்கிறார்கள் மற்றும் அவர்களின் அரசியல் சூழ்ச்சிகள் வெளிநாட்டு சக்திகளின் ஆலோசனையின் அடிப்படையில் அமைந்தவை. ஆசியாவில் வேறு எந்த இனமும் தங்களது சொந்த புத்திஜீவிகளை தமிழர்கள் போன்று புறக்கணிக்கவில்லை அல்லது கொலை செய்யவில்லை. தமிழர் ஆசியாவில் மிகவும் முட்டாள்தனமான இனம். அவர்கள் கஷ்டப்படுவது மட்டுமல்லாமல், முஸ்ஸிம் சிங்கள மக்களையும் கஷ்டப்படுத்துவதில் ஆர்வமாகவுள்ளனர்.
முடிவுரை :
உண்மையான அரசியலின் சாரம் தமிழர்களிடம் இன்னும் இல்லை. அரசியல் விழிப்புணர்வு எனும்போது ஆசியாவில் தமிழர்களுக்கு அது மிகக் குறைவாக உள்ளது. தமிழ் பிரதான ஊடகங்கள் அல்லது தமிழ் அரசியல்வாதிகளைக் கேளுங்கள், இன்னும் அவர்கள் பிரபாகரன் அல்லது கருணாவைப் பற்றி பேசுகின்றார்கள். தமிழர்களின் அடிப்படை அரசியல் அமைப்பு வெளிநாட்டு சக்திகளால் முறையாக அழிக்கப்பட்டுவிட்டது, ஆனால் அதை நிவர்த்தி செய்வதற்கான அறிவு அல்லது விருப்பம் யாருக்கும் இல்லை. உண்மையான அரசியலைப் பொறுத்தவரை, தமிழர்கள் மேய்ப்பன் இல்லாத ஆடுகளைப் போன்றவர்கள். வெளிநாட்டு சக்திகள் தமிழர்களை வெளிநாட்டு நோக்கங்களை அடைய இருட்டில் வைத்திருக்கின்றார்கள். முற்றிலும் தோல்வியடைந்தும் தமிழர்கள் அதே பாதையைத் தொடர்கின்றனர். எனவே, தமிழர்கள் தங்கள் சொந்த புத்திஜீவிகளை மதிக்கும் வரை தமிழர்களுக்கான எந்தவொரு அரசியல் தீர்வையும் நான் ஆதரிக்க மாட்டேன். தற்போது, தமிழர்கள் வெளிநாட்டு சக்திகளின் உறுதியான பிடியில் உள்ளனர், இல்ஙகை அரசாங்கம் தமிழர்களுக்கு ஏதேனும் தீர்வு கொடுத்தால் அது அவர்களின் வெளிநாட்டு எஜமானர்களுக்கு மட்டுமே கொடுக்கிறது. அவ்வாறான நிலையில், பாதுகாப்புப் படைகளின் தியாகங்கள் அனைத்தும் அர்த்தமற்றதாகிவிடும்.
No comments:
Post a Comment