பெண்கள் எனும் சமூகப் போராளிகள்! -கிழக்கான்-ஆதம்-

இதை எழுத முனையும்போது பல முறை யோசிக்க வேண்டி வந்தது காரணம் எழுத முற்படும் நான் ஒரு ஆண். ஆண்கள் பெண்கள் விடுதலை பற்றி எழுதத் தகுதியற்றவர்கள் என்பது பெரியாரின் வாதம்

“ஆண்கள், பெண்களின் விடுதலைக்குப் பாடுபடுவதால் பெண்களின் அடிமைத்தனம் வளருவதுடன், என்றும் விடுதலை பெறமுடியாத கட்டுப்பாடுகள், பலப்பட்டுக் கொண்டு வருகின்றன, பெண்களுக்கு மதிப்புக் கொடுப்பதாகவும், பெண்கள் விடுதலைக்குப் பாடுபடுவதாகவும் ஆண்கள் காட்டிக் கொள்வதெல்லாம் பெண்களை ஏமாற்றுவதற்குச் செய்யும் சூழ்ச்சிகளே ஒழிய வேறல்ல. எங்காவது நரிகளால் ஆடு கோழிகளுக்கு விடுதலை உண்டாகுமா? எங்காவது பூனைகளால் எலிகளுக்கு விடுதலை கிடைக்குமா? எங்காவது முதலாளிகளால் தொழிலாளிகளுக்கு விடுதலை உண்டாகுமா?” -பெரியார் ஈ.வே.ராமசாமி-

08ம் திகதி மார்ச் மாதம் உலக மகளீர் தினம் இதே நாளில் 1857ம் ஆண்டு அமெரிக்காவின் தலை நகரான நியூயொர்கில் பெண்கள் தினத்திற்காக விதையிடப்பட்டது. என்றாலும் உலகில் பெண்களின் உரிமைகள் என்பன இன்னும் கேள்விக் குறிதான்.

அதற்கு பெண்கள் உடலியல் ரீதியாக அல்லது உணர்வு ரீதியாக தங்களுக்கு தாங்களே வேலிக்குள் வாழ்வதும் ஒரு காரணமாகி விட்டது.சமூகம் கலாச்சாரம் மதம் என்ற பெயரிலேயே அதிகமாக பெண்கள் அடிமைப் படுத்தப் படுகின்றனர் அல்லது தாங்களே தங்களை கட்டுப் படுத்திக் கொள்கின்றனர்.

என்றாலும் ஈழத்தை பொறுத்தவரை பெண்கள் ஆண்களுக்கு நிகரவோ அல்லது ஆண்களை விட மேலாகவோ சமூகப் போராளிகளாவே காணப்படுகின்றனர்.

ஈழத்தை பொறுத்தவரை சமூகப் விடுதலைப் போராடங்களை வித்திட்டு நடத்திய பெருமை பெண்களுக்கு உண்டு.

ஈழத் தமிழருக்கான போராட்டம் ஆயுதபோராட்டமாக மாற்றம் பெற்ற போது அதில் கனிசமான அளவு பெண்கள்போராடி வீழ்ந்துள்ளனர். அவர்களின் போராட்டம் சரியானதா? தவறானதா என்பதை விட அவர்களின் தியாகங்கள் மதிக்கப்பட வேண்டியவையே.

இப் ஆயுத போராட்டம் பாசிஸவாதமாக மாற்றம் அடைவதை உணர்ந்து உடனே எதிர்த்து ஒரு பேனாக்காரியாக களத்தில் நின்று போராடியவர் கலாநிதி. ராஜினி திராணகம.

ஒரு சமூகப் போராளியான பெண் பேனாவை எதிர்கொள்ள திரானியற்று துப்பாக்கியால் எதிர் கொண்டதானது பாசிச வாதிகள் தங்களை தாங்களே அன்றே வீழ்திக் கொண்தற்கான அடையாளம் எனலாம்.

“என்றாவது ஒரு நாள் ஒரு துப்பாக்கி என்னை அமைதியாக்கி விடும். ஆனால் அது வேற்று மனிதன் ஒருவனால் ஏந்தப் படுவதாக இருக்காது. மாறாக என் வரலாற்றை பகிர்ந்து கொள்ளும் இச் சமூகத்தில் வாழும் பெண்ணின் கருவரையில் இருந்து பிரசவிக்கப் பட்ட ஒரு புத்திரனால் ஏந்தப் பட்ட துப்பாக்கியாகவே அது இருக்கும்” –ராஜினி திராணகம, முறிந்த பனை-

என்று தன் முடிவையும் பாசிச வாதத்தின் போக்கையும் சரியாகக் கணித்தவர் இவர். அவரின் கணிப்பை நாம் கண் முன்னால் இன்று காண்கிறோம்.

அவர் மட்டும் இன்று உயிருடன் இருந்திருந்தால் பல பெண்களையும் பல மனித உயிர்களையும் அவரின் பேனா போராட்டம் என்ற சர்வதிகாரத்திற்கு பலியாகாமல் காப்பாற்றி இருக்கும்.

ஈழத்து பெண்கள் மிகவும் சமூகப் பற்றுள்ளவர்களாகவே காணப்பட்டுள்ளார்கள் உலகில் எங்கும் இப்படிப் பட்ட பெண்களைக் கான முடியாது.

தங்களின் சமூக விடுதலைக்காக போராட்ட இயக்கம்கள் முளையிட்ட போது அதற்காக தங்கள் குழந்தைகளை மனதார கொடுத்து சமூகத்தின் விடிவுக்காக தங்களின் வாழ்வை இருட்டாக்கிக் கொண்டார்கள்.

இன்னும் ஒரு சாரார் தங்களின் வாழ்கையை வளங்களை ஆசைகளை மறந்து சமூகத்திற்காக தங்களை கருக்கிக் கொண்டார்கள்.

“கற்பு நிலையென்று சொல்ல வந்தார் இரு கட்சிக்கும் அஃது பொதுவில் வைப்போம்” என்றான் பாரதி. ஆனால் அவன் கற்பு நிலைக்கு கண்ட கனவை அதையும் தான்டி சமூக நிலைக்கும், போராடத்திற்கும் கொணர்ந்தவர்கள் நம் ஈழத்து பெண்கள்.

சட்டத்தரணி மகேஸ்வரி வேலாயும் ஈழத்து வரலாற்றில் இன்னுமோரு ராஜினிக்கு உதாரணம். தமது மக்களின் விடிவுக்காக மட்டுமே தன்னால் ஆன முழுவதையும் துப்பாக்கிகளுக்கு எதிராக துணிந்து செய்தவர்.

பாஸிஸ வாதிகளின் துப்பாக்கிகள் இந்த போராளியை வீழ்த்தினாலும் அவரின் போராட்டதுக்கு முன்னால் அவை தோற்றுப் போய் விட்டது.

இந்தப் பாஸிஸ வாதமானது பெண்களால் தங்களை நிலை நிறுத்தி அதே பெண்களை வீழ்தியதன் ஊடாக தங்களின் வீழ்சியையும் கண்டு கொண்டது.

இதை பற்றி எழுதுவதாக இருந்தால் இன்னும் எத்தனையோ ராதிகா குமாரசாமிகளைப் பற்றி எழுதலாம்.உலகில் உள்ள பெண்கள் அதிகமானவர்கள் குடும்பம் என்ற அல்லது சமூகக் கலாச்சாரம் என்பவற்றால் அடிமைப்படுத்தப் பட்டிருக்க ஈழத்தில் பெண்கள் தனது சமூகத்தின் விடுதலைக்காக போராடி சமூகத்தையும், கலாச்சாரத்தையும் அடிமைத்தனத்தில் சர்வாதிகாரதில் இருந்து மீட்டுள்ளார்கள்.

அன்று கல்லோயாவில் தொடங்கி இன்று வெள்ளாவெலி முதல் தங்கள் சமூகத்தின் விடுதலையின் பெயரால் சிதைக்கப்பட்ட போது எல்லாம் உயிர்த்தெழ அவர்களால் முடிந்திருக்கிறது உயிர்தெழுந்து கொண்டிருக்கிறார்கள்.

பெண்ணைக் கொல்ல ஆணுக்கு உரிமை இருந்தால் ஆணைக் கொல்லப் பெண்ணுக்கும் உரிமை வேண்டும். ஆணைத் தொழுதெழ பெண்ணுக்கு நிபந்தனை இருந்தால், பெண்ணைத் தொழுதெழ ஆணுக்கும் நிபந்தனை இருக்க வேண்டும். – பெரியார் ஈ.வே ராமசாமி -

என்ற பெரியாரின் கனவு மெய்படும் காலம் ஈழத்தில் மிகவும் தொலைவில் இல்லை.
காலத்தின் கட்டாயத்திலும் பொருளாதார சிக்கல்களாலும் திரைகளை கிழித்து பெண்கள் வெளிவரத் தொடங்கியதில் இருந்து இப்படிப் பட்ட பெண்களை இழிவாக நினைக்கும் அல்லது இழிவாகப் பேசும் ஒரு ஆணாதிக்க சாரார் நம்மில் உண்டு.அவர்களின் அத்தகைய தூற்ருதலானது நாளைய பெண்களின் விடிவை இன்னும் விரைவாக்கும்.

இவ்வாறு ஈழத்து பெண்கள் விடுதலை, சமூகம், குடும்பம் என்று நாங்கள் எங்கு நோக்கினாலும் ஆண்களை விட மிகவும் உயரிய ஸ்தானத்திலயே நின்று வாழ்கின்றனர்.

கண்கள் இரண்டினில் ஒன்றைக் குத்தி

காட்சி கெடுத்திடலாமோ

பெண்கள் அறிவை வளர்த்தால் – வையம்

பேதமை அற்றிடும் காணீர் – பாரதியார்.
VIII